فضای مجازی در قرن بیست و یکم به یکی از مهم‌ترین عرصه‌های زندگی انسان‌ها تبدیل شده است که با تحول سریع و گسترش فناوری‌های نوظهور و همگرا، چالش‌های جدیدی را برای تنظیم‌گری ایجاد کرده است. این مقاله به بررسی چالش‌های تنظیم‌گری فناوری‌های نوظهور در فضای مجازی، به‌ویژه در جمهوری اسلامی ایران، پرداخته است. این تحولات فناورانه، فرصت‌های زیادی برای توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی فراهم آورده‌اند، اما به‌همراه خود تهدیداتی چون امنیت سایبری، حفاظت از حریم شخصی و گسترش اطلاعات نادرست نیز به همراه دارند. از طرف دیگر، ماهیت پیچیده و چند ذی‌نفعی فضای مجازی و سرعت تغییرات فناوری، موجب می‌شود که تنظیم‌گری این فضا چالش‌برانگیز باشد. در این تحقیق سعی شده با استفاده از رویکرد تحلیل محتوای کیفی و روش تحلیلی-توصیفی، منابع و داده‌های مرتبط با این موضوع را بررسی کرده و راهکارها و راهبردهای ارائه‌شده در آن‌ استخراج شود. سپس، با توجه به معیارهایی مانند انطباق با ارزش‌ها و اصول اسلامی، توجه به نیازها و منافع مخاطبان، هماهنگی با سیاست‌ها و قوانین موجود و امکان‌پذیری فنی و اجرایی، راهکارها و راهبردهای پیشنهادی ارزیابی و اولویت‌بندی شده است. نتایج نشان داد راهکارها و راهبردهایی که بر مبنای تعامل، همکاری، مشارکت و اخلاق بنا شده‌اند، بیشترین امتیاز را کسب کرده‌اند. در پایان نیز چالش‌ها و راه‌های پیش رو برای پیاده‌سازی راهکارها و راهبردهای تنظیم‌گری آینده فضای مجازی مطرح شده است.